ข้ามมิติมารักนางมาร

"ชายาของข้า ข้ากลับมาหาเจ้าแล้ว"

นางมารชิงลั่วได้ยินเสียงคุ้นหู นางรีบลืมตาจากการบำเพ็ญเพียร กว่านางตั้งสมาธิเข้าบำเพ็ญเพียรได้ นางใช้เวลาอยู่ครึ่งค่อยวัน แต่พอได้ยินเสียงเจ้าหมิงเซียน ทำให้เธอต้องรีบออกมาจากการบำเพ็ญเพียร

ถ้านางหลุดไปได้ สิ่งแรกที่นางต้องทำ คือจับเจ้าหมิงเซียนซ้อมให้พอใจ กล้าดียังไงมาใช้คำว่าชายากับนาง อายุห่างกันกับเขานางหลายแสนปี อีกทั้งยังเป็นสหายกับบิดาของเขาด้วยซ้ำ กล้าดียังไงเรียกนางแบบนี้

"รู้สึกว่าเจ้า จะชอบรนหาที่ตายนะเจ้าหัวแดง"

"เจ้าอย่าเรียกข้าแบบนี้ได้หรือไม่พระชายา ข้าไม่ชอบเลย"

"ข้าก็ไม่ชอบที่เจ้าเรียกข้าแบบนี้ เช่นเดียวกันเจ้าหัวแดง"

"ถ้าอย่างนั้น เจ้ากับข้าก็ไม่มีอะไรติดค้างกัน เจ้าจะเรียกข้ายังไงแล้วแต่เจ้า ข้าจะเรียกยังไงมันก็เรื่องของข้า เราไม่ก้าวก่ายกัน เจ้าว่าดีหรือไม่พระชายา"

คำพูดทุกคำของหมิงเซียน ทำให้คนที่เกิดก่อนหลายแสนปีอย่างนางมารชิงลั่ว โกรธจนเลือดขึ้นหน้า นางไม่เคยพบเคยเจอใครดื้อด้านเหมือนหมิงเซียนมาก่อน

**ฝากเรื่องใหม่ของไรท์ด้วยเน้อ กดเข้าชั้น กดหัวใจ เป็นกำลังใจให้กันได้น้า***

ถ้าเรื่องนี้ยอดกดใจ กับกดเข้าชั้นถึง 1,000  ไรท์จะเปิดให้อ่านฟรีจนจบ ถึงสิ้นปีเน้อ